Celestino Puentes

Meu avó Celestino é un exemplo de boa sorte, o seu pai librouse de combatir na Guerra Civil por ser moi vello, e el librouse por ser moi xóven; Aquí o tedes:

Pertencía a unha familia bastante humilde de modo que dende pequeno dedicouse a axudar na casa co gando e a horta ata que ós 14 anos empezou a facer o que lle gustaba e fíxose músico, tocaba o saxofón nunha orquestra e hoxe ós seus 91 anos segue tocando.

Do que máis me falou cando lle preguntei para este traballo foi das festas nas que actuaba a súa orquestra, que a veces quedábanse tocando ata o día seguinte. Os guardias civís nesa época (a ditadura) moitas veces lles obligaban a cerrar a festa ás 12 da noite ou á 1 da mañá e sempre lles mandaban acabar co himno de España, o que facían eles moitas veces era sobornar ós guardias para que fixeran a vista gorda e quedar ata máis tarde.

Coñeceu á miña avoa, Carolina, dende nenos porque sempre foron veciños nas Pontes. Ó casar, ambos mudáronse a Ferrol e tiveron tres fillos: Isabel, Carolina e Celestino (o meu pai). Compraron un local, no cal fundaron un restaurante "El Castaño" que aínda segue aberto.